Πως μένεις μαλάκας… (με την καλή έννοια πάντα!)

Είναι Σάββατο απόγευμα, γύρω στις 19:00. Γύρω επικρατεί ένας δημιουργικός πανικός, φασαρία, κόσμος που πηγαινοέρχεται, σελίδες, χρώματα, λέξεις και μουσική που δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι είναι… Το μάτι μου πέφτει πάνω στον Γιώργο. Με κοιτάει και προσπαθώ να καταλάβω γιατί. Συμβαίνει κάτι; Πρέπει να ανησυχήσω; Τι συμβαίνει; Γιατί ρε γαμώτο δεν μπορώ να τον καταλάβω […]

Ο Ελεγκτής

Ένα κιάλι. Αυτό είναι. Να είσαι μακριά και να βλέπεις καλύτερα από αυτόν που βρίσκεται δίπλα. Να ξέρεις μια διαδικασία και να παρατηρείς την εφαρμογή της. Να σημειώνεις, να επισημαίνεις. Τι κρίμα να χρειάζεται κάποιος τρίτος να το κάνει αυτό και να μην μπορούμε εμείς να είμαστε και μπρος και πίσω από το κιάλι.

Σημείο 3

Η ζωή είναι τόσο απογοητευτική, Η ζωή που πλέον ταυτίζεται με την καθημερινότητα. Βράδυ Σαββάτου και με υγρά μάτια προσπαθεί να βρει μία δόση ηρεμίας και γαλήνης. Μπορείς ακόμα, έστω και για δευτερόλεπτα. Έξω η βροχή γυαλίζει τους δρόμους. Οι στάλες τρέχουν στα κάγκελα, οι ομπρέλες δημιουργούν σκιές και τα φώτα των αυτοκινήτων αποδεικνύουν πως […]

Σύνδρομο ελάχιστης προσπάθειας

Και ξαφνικά, εκεί που καθάριζα ένα μήλο και ταυτόχρονα είχα λίγο χρόνο να σκεφτώ γιατί δεν έχω χρόνο, μου έσκασε. Τα συνεργατικά προβλήματα είναι προεκτάσεις του συνδρόμου ελάχιστης προσπάθειας. Ενός συνδρόμου που έχει χτυπήσει ανελέητα ολόκληρη της ελληνική επικράτεια ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται να έχει θερίσει ολόκληρο τον πληθυσμό της Αμερικής. Μια ασθένεια που πιθανόν να […]

Γιατί έπρεπε να πηδήξει (ο John Doe ντε!)

Ακούω τους εκπληκτικούς 417.3 και πάμε… 2 by 417.3 Χτες είχα την τύχη να παρακολουθήσω την πρώτη από την σειρά προβολών που οργανώνει η ομάδα των Τσιριτσάντσουλες στο Δυναμό. Η ταινία που είχε επιλεγεί δεν ήταν άλλη από το “Meet John Doe” για μάλλον (εμμέσως) εμφανείς λόγους (επιρροή των media, εμπλοκή με την πολιτική και […]

23 μέρες

552 ώρες, 33120 δευτερόλεπτα… Κανένας χρόνος για ανασύνταξη. Καμία στιγμή για ξεκούραση. Κανένα διέξοδο από την κρίση. Οκ, ας σοβαρευτούμε τώρα. Τι σημαίνει κανένα διέξοδο από την κρίση. Οκ δεν εξαρτώνται όλα από μένα αλλά σίγουρα πρέπει να τα διαχειριστώ. Σίγουρα πρέπει να τα ιεραρχήσω, να τα στριμώξω, να τους εφαρμόσω τα συγκλονιστικά μου logistics […]

Σημείο 2

Θα ήθελα να είμαι guru της Κοινωνιολογίας και των Social Media. Ο άνθρωπος που μπορώ να ερμηνεύσω γιατί επιπλέουν οι φελλοί και γιατί ο τάδε υποτελικός έβγαλε στην φόρα την τάδε πληροφορία και το τάδε μέσο την γιγάντωσε. Όσο καλύτερα γνωρίζεις την δυναμική της μάζας τόσο καλύτερα μπορείς να την χειριστείς και είμαι σίγουροι πως […]

Η χαρά του δευτερόλεπτου

Μετά από 5 τρελά 24ωρα έχω καταφέρει να βρω 15 λεπτά για να χαλαρώσω. Κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να μην σκέφτομαι. Με πιάνει πονοκέφαλος. Τα βλέφαρα αρνούνται να μείνουν και κλειστά και με πιάνει μια αγωνία να καταμετρήσω ξανά όλα όσα έχω να κάνω, μην μου ξεφύγει τίποτα. Η ιδέα να τα γράψω μου […]

σχεδόν αληθινός

Σας το έχω πει ότι τώρα τελευταία αποστρέφομαι την λυρικότητα; Βλέπω ποιήματα, έμμετρο λόγο, υπόνοια ευαισθησίας και ξερνάω (υπερβάλλω αλλά…). Υπήρχε μια περίοδος που ήμουν έτσι. 5 ποιήματα κάθε μέρα, όμορφες εικόνες, κείμενα και πάλι κείμενα και άνθρωποι να περιστοιχίζουν αυτό το lifestyle. Δεν είναι ότι δεν το καταλαβαίνω. Είναι τρόπος αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Είναι […]

δεν έχω κανένα κοινό με σένα που κοιτάμε το ίδιο

Νιώθω μια μικρή απογοήτευση -μια μοναξιά- για το πόσο μόνος είναι κάποιος στις επιλογές του. Δεν ξέρω πόσο ξεκάθαρο είναι αυτό που λέω, εμένα μου μοιάζει να μην παίρνει εξηγήσεις. Κι όμως το πιθανότερο είναι να μην καταλαβαίνεις τι λέω. Και εκεί αρχίζει το χάσμα. Τι να εξηγώ που ζούμε παράλληλα μα όχι μαζί. Πως […]