Πως μένεις μαλάκας… (με την καλή έννοια πάντα!)

Είναι Σάββατο απόγευμα, γύρω στις 19:00. Γύρω επικρατεί ένας δημιουργικός πανικός, φασαρία, κόσμος που πηγαινοέρχεται, σελίδες, χρώματα, λέξεις και μουσική που δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι είναι… Το μάτι μου πέφτει πάνω στον Γιώργο. Με κοιτάει και προσπαθώ να καταλάβω γιατί. Συμβαίνει κάτι; Πρέπει να ανησυχήσω; Τι συμβαίνει; Γιατί ρε γαμώτο δεν μπορώ να τον καταλάβω […]

Ο Ελεγκτής

Ένα κιάλι. Αυτό είναι. Να είσαι μακριά και να βλέπεις καλύτερα από αυτόν που βρίσκεται δίπλα. Να ξέρεις μια διαδικασία και να παρατηρείς την εφαρμογή της. Να σημειώνεις, να επισημαίνεις. Τι κρίμα να χρειάζεται κάποιος τρίτος να το κάνει αυτό και να μην μπορούμε εμείς να είμαστε και μπρος και πίσω από το κιάλι.