Νομίζω δεν έχω ζήσει ποτέ πιο φρικιαστικό πράγμα από τον ρόγχο της μάνα μου καθώς έπεφτε σε κώμα. Ούτε η μικρή αναλαμπή και η κραυγή της δεν με πόνεσε τόσο όσο ο επαναλαμβανόμενος ήχος που κάνει το ξερασμένο σάλιο στο φάρυγγα καθώς ο πνεύμονας πια δεν γεμίζει μόνο αέρα αλλά και υγρό. Δεν είχα ξαναδεί […]
Tag: personal
Τσάι και Συμπάθεια
Αδιαφορώ γι αυτήν την συσχέτιση του “επειδή σε συμπαθώ – με συμπαθείς και επειδή με συμπαθείς – σε συμπαθώ”. Συμπαθάτε με αλλά η έμφυτη προδιάθεση μου είναι πάντα να χαμογελώ όταν φέρνω στο μυαλό μου κάποιον. Μέχρι κάποιος να την τσαλαπατήσεις και κάποιος άλλος να την χαϊδέψει τρυφερά να φουντώσει και πάλι.
Ζενίθ –
Είναι απίστευτο πόσο συχνά λέω τώρα τελευταία στον εαυτό μου πως είμαι ευτυχισμένη και αν πέθαινα τώρα δεν θα με πείραζε καθόλου. Είναι το πιο εγωιστικό πράγμα που μπορώ να κάνω, να οριοθετώ τον θάνατό μου ενώ ταυτόχρονα γιορτάζω την ζωή μου. Και ενώ ξέρω πως όλη αυτή η πληρότητα δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί […]
Βαρέθηκα να επιρρίπτω ευθύνες μόνο σε μένα
Λένε πως αυτός που καίγεται περισσότερο είναι αυτός που μπαίνει μες την φωτιά. Το κάνει όμως γιατί κάπου εκεί μέσα είναι ένα παιδί και θέλει να το σώσει. Στην πορεία μου λειτουργούσα πάντα με την παραπάνω αρχή. Και έπαιρνα χαρά γιατί το «μωρό» σωζόταν. Όμως κάποια στιγμή δεν μένει τίποτα άλλο να κάψεις. Για όλες […]
Σημείο 9
Υπάρχει μια επιλογή. Να σταματήσεις και να αρχίσεις να κοιτάς τον εαυτό σου. Τι έχεις ανάγκη; Να γίνεις πιο υγιής; Να έχεις χρόνο; Να αναπαραχθείς; Να κοιτάξεις μέσα σε σένα και σε εσάς; Το «ξόδεμα» σε κοινούς σκοπούς, σε εγχειρήματα, σε προσπάθειες, σε ωφέλιμο φορτίο για το σύνολο είναι η απάντηση στον πόλεμο που ζεις. […]
μείον ένα
Υπάρχει ένα τεράστιο κουβάρι που προσπαθώ να ξεμπλέξω. Έχει μέσα ερωτήσεις, αναλύσεις, επαναδιατυπώσεις, δεύτερες αναγνώσεις και πολύ πολύ προσπάθεια να αναγνωρίσω όλες τις πλευρές. Νιώθω σα να καίω τον εγκέφαλό μου. Σα να προσπαθώ να βάλω το χέρι μέσα στους νευρώνες και να τους ξεζουμίσω. Να βγάλουν όλα όσα κρύβουν. Δεν ξέρω γιατί το κάνω. […]
repeat
θέλω όλα να γίνουν όπως ήταν. τι σκατά έχουμε πάθει όλοι; γιατί παλεύουμε; που πήγε τόση αγάπη; θέλω όλα να γίνουν όπως παλιά. όλα να γίνουν όπως παλιά. όπως παλιά. Come touch me like I’m an ordinary man have a look in my eyes, underneath my skin there is violent man got a gun in […]
Σημείο 8
Ένας φίλος χτες μου είπε κάτι φοβερό. “Δεν χρειάζεται πια να πιέζομαι ενώ δεν έχω χρόνο. Δεν είμαι κλεισμένος κάπου ένα 8ωρο για να έχω ανάγκη μετά να εκτονωθώ σε κάτι δημιουργικό. Η δουλειά μου μου καλύπτει αυτήν την ανάγκη.” Κάτι ράγισε μέσα μου. Ξέρω ακόμα έναν άνθρωπο που η δουλειά του του καλύπτει την […]
απογοητεύσεις #theend
Υπάρχουν διάφορα “αδικήματα” που οφείλονται στο ότι δεν νοιάζεσαι για τον άλλο. Να πας να κάνεις επανάσταση στην πλάτη του. Να πας να τον κοροϊδέψεις ελπίζοντας πως θα βγάλεις κέρδος. Να τον εμποδίσεις από το να υλοποιήσει αυτό που έχει ανάγκη παρακινούμενος από τα δύο παραπάνω. Σε κάποια βιβλία κάποτε έμαθα τι θα πει αλληλεγγύη, […]
εντροπία
7:15 / μούδιασμα / πανικός / ένα δεκάλεπτο κρέμασμα στους λεπτοδείκτες / μια ψευδαίσθηση ξεκούρασης / τα ρούχα κουβάρι κάτω στο πάτωμα / δύο κινήσεις και άλλη μία που δεν χρειάζονται το μυαλό / άργησα πάλι σήμερα και ας θέλω δίπλα σου να κουρνιάσω / να κάνω ένα τσιγάρο κοιτώντας σε να κοιμάσαι / άργησα […]