Ένας φίλος χτες μου είπε κάτι φοβερό.
“Δεν χρειάζεται πια να πιέζομαι ενώ δεν έχω χρόνο. Δεν είμαι κλεισμένος κάπου ένα 8ωρο για να έχω ανάγκη μετά να εκτονωθώ σε κάτι δημιουργικό. Η δουλειά μου μου καλύπτει αυτήν την ανάγκη.”
Κάτι ράγισε μέσα μου. Ξέρω ακόμα έναν άνθρωπο που η δουλειά του του καλύπτει την ανάγκη του για δημιουργικότητα και όμως κάνει ακόμα περισσότερα. Ίσως ήρθε η στιγμή να σταματήσω να τον πιέζω.
