Νομίζω δεν έχω ζήσει ποτέ πιο φρικιαστικό πράγμα από τον ρόγχο της μάνα μου καθώς έπεφτε σε κώμα. Ούτε η μικρή αναλαμπή και η κραυγή της δεν με πόνεσε τόσο όσο ο επαναλαμβανόμενος ήχος που κάνει το ξερασμένο σάλιο στο φάρυγγα καθώς ο πνεύμονας πια δεν γεμίζει μόνο αέρα αλλά και υγρό. Δεν είχα ξαναδεί […]
Τσάι και Συμπάθεια
Αδιαφορώ γι αυτήν την συσχέτιση του “επειδή σε συμπαθώ – με συμπαθείς και επειδή με συμπαθείς – σε συμπαθώ”. Συμπαθάτε με αλλά η έμφυτη προδιάθεση μου είναι πάντα να χαμογελώ όταν φέρνω στο μυαλό μου κάποιον. Μέχρι κάποιος να την τσαλαπατήσεις και κάποιος άλλος να την χαϊδέψει τρυφερά να φουντώσει και πάλι.
Πράγματα που με οδηγούν στην αυτοκτονία
Συμπληρώστε την λίστα ελεύθερα. Τα καλύτερα θα τυπωθούν. 1. Θα πρέπει να σου πω κάτι για το οποίο θα πρέπει να κάνεις κάτι, αλλά δεν πρέπει να κάνεις κάτι. 2. Έχεις δίκιο αλλά έχει λάθος. 3. Η ιδέα είναι κάτι μεταβλητό. Η ιδέα είμαι εγώ, είμαστε εμείς. Η ιδέα είναι η συναίνεση, εμείς είμαστε οι […]
γκρι
προσπαθώ να σκεφτώ αυτά που χωρίζουν τους ανθρώπους: η αισθητική, η κοινωνική ηθική, η φιλοδοξία, ο εγωισμός, η ικανότητα αντίληψης, η ενσυναίσθηση, η επιθυμία για χρήμα και η επιθυμία για δόξα. ίσως και άλλα που τώρα δεν μπορώ να βρω σε κοντινά μου παραδείγματα. και κάποια από αυτά, ίσως όλα, δεν μπορούν να υποσκελιστούν. δεν […]
Ζενίθ –
Είναι απίστευτο πόσο συχνά λέω τώρα τελευταία στον εαυτό μου πως είμαι ευτυχισμένη και αν πέθαινα τώρα δεν θα με πείραζε καθόλου. Είναι το πιο εγωιστικό πράγμα που μπορώ να κάνω, να οριοθετώ τον θάνατό μου ενώ ταυτόχρονα γιορτάζω την ζωή μου. Και ενώ ξέρω πως όλη αυτή η πληρότητα δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί […]
επιλεκτική συγγένεια
Έχω σκεφτεί πολλές φορές πως υπάρχουν δύο κατηγορίες δημιουργικών ανθρώπων. Αυτοί που δημιουργούν για να εισπράξουν από την όποια αποδοχή και αυτοί που δημιουργούν για να χτιστεί πάνω στο έργο τους κάτι περισσότερο συλλογικό. Θα μου πείτε πως υπάρχουν ακόμα περισσότερες κατηγορίες αλλά προς χάριν του συγκεκριμένου κειμένου ας μείνουμε σε αυτούς τους δύο. Το […]
Διάρρηξη
«Διέρρηξαν χτες το σπίτι μου. Εντάξει. Δεν μου πήραν πολλά. 2 laptop, το δικό μου και της αδελφής μου, ένα πενηντάευρω που ακόμα αναρωτιέμαι πως βρήκαν εκεί που το ‘χα καταχωνιασμένο, και όλα μου τα μπιζού. Εντάξει από τα μπιζού θα βγάλουν τουλάχιστον 1000 ευρώ αλλά τι να κάνουμε;» Κάθε φορά που βλέπω τα συρτάρια […]
Όχι δίδυμες
Κοιτάζω την φωτογραφία μιας κοπέλας. Μοιάζει πολύ με κάποια άλλη που τώρα πια είναι στριμμένη, αγγούρω, κακόψυχη, κρυόκωλη και όλα αυτά που συνηθίζουμε να λέμε για τις γυναίκες που δεν είναι κυριολεκτικά αλλά περιγράφουν την (σ)αύρα τους. Η κοπέλα της φωτογραφίας θα μπορούσε να καταλήξει έτσι, κι ας είναι γεμάτη αθωότητα και καλοσύνη. Είναι ένα […]
Βαρέθηκα να επιρρίπτω ευθύνες μόνο σε μένα
Λένε πως αυτός που καίγεται περισσότερο είναι αυτός που μπαίνει μες την φωτιά. Το κάνει όμως γιατί κάπου εκεί μέσα είναι ένα παιδί και θέλει να το σώσει. Στην πορεία μου λειτουργούσα πάντα με την παραπάνω αρχή. Και έπαιρνα χαρά γιατί το «μωρό» σωζόταν. Όμως κάποια στιγμή δεν μένει τίποτα άλλο να κάψεις. Για όλες […]
borderline
Ένα βράδυ, σαν όχι όλα τα άλλα, είχα μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση για το πώς πρέπει να συμμετέχεις σε καπιταλιστικές εκδηλώσεις και να μετατρέπεις την παρουσίας σου εκεί σε αναρχική προπαγάνδα. Μπήκα κατευθείαν στο θέμα αλλά δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς. Είναι ακριβώς η ίδια κουβέντα για να πολεμήσεις το τέρας από μέσα, για […]