Δεν τον συναντάω συχνά γύρω μου. Όταν όμως τον βλέπω, κλείνει τρύπες. Κάνει όσα οι άλλοι βαριούνται να κάνουν. Όσα μπορούν να κάνουν αλλά σου βγάζουν το χτικιό. Γρήγορα και με συνέπεια κάνει δέκα δουλειές ταυτόχρονα. Θυσιάζει τον ελεύθερό του χρόνο, το χρήμα, την υγεία, την προσωπική του ζωή… Παλιά τον είχα για έξυπνο. Ήταν […]
repeat
θέλω όλα να γίνουν όπως ήταν. τι σκατά έχουμε πάθει όλοι; γιατί παλεύουμε; που πήγε τόση αγάπη; θέλω όλα να γίνουν όπως παλιά. όλα να γίνουν όπως παλιά. όπως παλιά. Come touch me like I’m an ordinary man have a look in my eyes, underneath my skin there is violent man got a gun in […]
Σημείο 8
Ένας φίλος χτες μου είπε κάτι φοβερό. “Δεν χρειάζεται πια να πιέζομαι ενώ δεν έχω χρόνο. Δεν είμαι κλεισμένος κάπου ένα 8ωρο για να έχω ανάγκη μετά να εκτονωθώ σε κάτι δημιουργικό. Η δουλειά μου μου καλύπτει αυτήν την ανάγκη.” Κάτι ράγισε μέσα μου. Ξέρω ακόμα έναν άνθρωπο που η δουλειά του του καλύπτει την […]
απογοητεύσεις #theend
Υπάρχουν διάφορα “αδικήματα” που οφείλονται στο ότι δεν νοιάζεσαι για τον άλλο. Να πας να κάνεις επανάσταση στην πλάτη του. Να πας να τον κοροϊδέψεις ελπίζοντας πως θα βγάλεις κέρδος. Να τον εμποδίσεις από το να υλοποιήσει αυτό που έχει ανάγκη παρακινούμενος από τα δύο παραπάνω. Σε κάποια βιβλία κάποτε έμαθα τι θα πει αλληλεγγύη, […]
Σημείο 7
Υπάρχουν σκέψεις που γυρίζουν στο κεφάλι μου. Σκέψεις που μεγαλώνω, που πάνω απολογισμούς, που παρατηρώ και συμπεραίνω. Πλησιάζουν και τα χρόνια που θα είμαι μισή ζωή στην Αθήνα και μισή στο επαρχιακό πατρικό σπίτι. Έχουν ήδη έρθει τα χρόνια που νιώθω αρκετά βέβαιη και ασφαλής στο να κρίνω: γονείς, παλιούς φίλους, συγγενείς, εμένα. Σημείο καμπής […]
#λίστες
Έχω διάφορους λόγους που με κρατάνε στεναχωρημένη τον τελευταίο καιρό. Άλλοι κάνουν λίστες για πράγματα που τους χαλάνε την ηδονή εγώ λίστες που μειώνουν την οδύνη. η αγάπη στα μάτια ενός άντρα που συνειδητοποίησε πως έχει βρει το άλλο του μισό η είδηση πως κάποιος υιοθέτησε ένα αδέσποτο μια φωτογραφία διακοπών από την πιο απλή […]
Χωρίς μάτια
Οι σοφοί άνθρωποι λένε παρατηρούν τον κόσμο. Δεν μιλάνε. Δεν παράγουν. Δεν δημιουργούν. Πάρα μόνο την στιγμή που θα είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα. Ή την απουσία του. Ή την ανάγκη του επίπλαστου. Ή τον φόβο της μη κατανόησης. Το δύσκολο είναι να παρατηρείς. Χωρίς να αντιδράς. Χωρίς να προσπερνάς. Χωρίς να συμπεραίνεις. Το δύσκολο […]
εντροπία
7:15 / μούδιασμα / πανικός / ένα δεκάλεπτο κρέμασμα στους λεπτοδείκτες / μια ψευδαίσθηση ξεκούρασης / τα ρούχα κουβάρι κάτω στο πάτωμα / δύο κινήσεις και άλλη μία που δεν χρειάζονται το μυαλό / άργησα πάλι σήμερα και ας θέλω δίπλα σου να κουρνιάσω / να κάνω ένα τσιγάρο κοιτώντας σε να κοιμάσαι / άργησα […]
Όταν ο μικρόκοσμός σου μεγαλώνει (ή εσύ μικραίνεις)
Είναι περίεργο το συναίσθημα του να βρίσκεσαι σε έναν χώρο και να γνωρίζεις τους πάντες γύρω σου. Έμφαση στο «γνωρίζεις» και όχι στο «σε γνωρίζουν». Δεν έχω πρόβλημα με την αναγνώριση αλλά έχω με την αναγνωρισιμότητα. Με την ανάγκη κάθε επίτευγμά σου να συνοδεύεται από την φωτογραφία σου. Μου δίνει την αίσθηση πως το εξώφυλλο […]
Η πυξίδα κάνει μια στάση Νότια
Στο γραφείο μου έχω μια μικρή συλλογή από πυξίδες. Μια παλιά ανάμνηση από τότε που έψαχνα προς τα που να πάω. Κάποιες τις έκανα δώρο σε φίλους, κάποιες ξεχάστηκαν σκονισμένες και κάποιες ακόμα βρίσκονται. Πρόσφατα βρήκα και μία που δείχνει Νότια, έτσι για αλλαγή, και είπα να την ακολουθήσω. Σήμερα, η πυξίδα αυτή, εκπέμπει για […]