Όταν ο μικρόκοσμός σου μεγαλώνει (ή εσύ μικραίνεις)

Είναι περίεργο το συναίσθημα του να βρίσκεσαι σε έναν χώρο και να γνωρίζεις τους πάντες γύρω σου. Έμφαση στο «γνωρίζεις» και όχι στο «σε γνωρίζουν».
Δεν έχω πρόβλημα με την αναγνώριση αλλά έχω με την αναγνωρισιμότητα. Με την ανάγκη κάθε επίτευγμά σου να συνοδεύεται από την φωτογραφία σου. Μου δίνει την αίσθηση πως το εξώφυλλο τελικά είναι τα πάντα. Πως, χωρίς αυτό, το εσωτερικό δεν έχει καμία σημασία.

Κοινώς εσύ πιστεύεις πως σε ό,τι δημιουργείς πουλάς και λίγη από την περσόνα σου και αυτό το κάνει έξτρα επιτυχημένο. Εγώ πιστεύω πως επειδή πουλάς μέσα από αυτό τον εαυτό σου είναι σκέτο σκουπίδι.
Και μπορεί να το έκανες ασυναίσθητα στην αρχή, όπως και εγώ ξέφυγα μερικές φορές, αλλά τώρα πια είναι συνειδητό και στοχευμένο. Το βλέπω στο αυτάρεσκο χαμόγελό σου κάθε φορά που βλέπεις μάτια να προσπαθούν να καταλάβουν που σε ξέρουν.

Αισθάνομαι μπερδεμένη, πικρόχολη και σκληρή. Το συζητώ όλο αυτό με έναν πιο ισορροπημένο άνθρωπο για να με βάζει σε άλλη τροχιά:
Η αναγνωρισιμότητα έχει να κάνει με τον μικρόκοσμο. Με το ότι ανήκω στους 100-200 ανθρώπους που συνταιριάζουν στην αισθητική και τα ενδιαφέροντα. Κοινώς δεν έγιναν όσα με ενδιαφέρουν mainstream. Απλά κάποιοι τα υποστηρίζουν βάζοντας μπροστά την φάτσα τους. Είναι λάθος εξαιτίας των ανθρώπων να αποστρέφομαι το μέσο, αυτό που με είλκυσε αρχικά ή αυτό που μίλησε κάποια στιγμή στην ψυχή μου. Είναι λάθος να πιστεύω πως επειδή συνταιριάζουμε, μοιάζουμε κιόλας στην ουσία μας. Ή πως ορίζομαι μέσα από αυτούς.

grass-burning-22286551Αυτή όμως η διαπίστωση, του ότι μεγεθύνω τα πρώτα σημεία διάβρωσης του μικρόκοσμού μου, απαλύνει αλλά δεν αναιρεί την προηγούμενή μου διαπίστωση:
Πως όπως παλιότερα τα lifestyle περιοδικά άρχισαν ξαφνικά να δημοσιεύουν Bukowski και να εγκωμιάζουν Cave και δίπλα να διαφημίζουν ουίσκια μαζί με τον 10λογο του άντρα του σωστού, έτσι και τα νέα «εναλλακτικά μέσα» ξεπουλάνε όσα πιστεύω και όσα αγαπώ για να αυξήσουν την υπεραξία τους και εγώ τους βοηθώ.

Είναι σίγουρο πως, όσο βρισκόμαστε τόσο κοντά, με τα ξερά θα καούμε και τα χλωρά.
(και κάπου εδώ ξεφυσώ)

 

 

 

 

 

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *