Δεν τον συναντάω συχνά γύρω μου.
Όταν όμως τον βλέπω, κλείνει τρύπες. Κάνει όσα οι άλλοι βαριούνται να κάνουν. Όσα μπορούν να κάνουν αλλά σου βγάζουν το χτικιό. Γρήγορα και με συνέπεια κάνει δέκα δουλειές ταυτόχρονα.
Θυσιάζει τον ελεύθερό του χρόνο, το χρήμα, την υγεία, την προσωπική του ζωή…
Παλιά τον είχα για έξυπνο. Ήταν που η μάνα μου είχε πει πως έναν τέτοιο θέλουμε για να σωθούμε.
Όμως ξέρεις, αυτός ο άνθρωπος παρά την ευφυία του, είναι λίγο βλάκας και υποτιμημένος. Και πια πιστεύω πως είναι βαθιά καταθλιπτικός.
Έκανα μια δοκιμή. Τον έφτυσα. Το κορόιδεψα κατάμουτρα. Έπαιξα στην πλάτη του. Χρησιμοποίησα όλους τους αυλικούς μου και πήρα την καρδιά του και την έστιψα. Τον έσπρωξα να πέσει. Του έβαλα εμπόδια μπρος του. Έπεισα τους πάντες πως είναι σπυρί στο μετωπό τους…
Και αυτός δεν εβγαλε άχνα.
