Το λες και δώρο. Το λες και ευκαιρία. Το λες και χρόνο που θα περάσει σαν νερό.
Προτάσεις για εσωτερική κατανάλωση:
-διάβασμα
-συγγραφή
-σχεδίαση
-αρχειοθέτηση
-ζωγραφική
-μουσική
-πεζοπορία
-φωτογραφία
-αέναο ατένισμα του ουρανού
6 μέρες για να μοιραστούν μόνο σε αυτά.
Και μετά:
6 μέρες για συντροφικότητα, αγάπη και περιπέτεια…
Και άλλες 5 μέρες μοναξιάς μαζί με άλλους.
Ισορροπία.
Όλα σπάνε σε αριθμούς. Όλα μετριούνται και γίνονται γραμμές σε κάποιο τοίχο ή απλά στο μπράτσο. Εκεί που δεν θα σβηστούν εύκολα.
Ό,τι ξεκίνησε δεν θα τελειώσει. Αλλά τουλάχιστον είμαι ελάχιστα σίγουρη ότι δεν θα μείνει στάσιμο.
Είναι δώρο. Όπως δώρο είναι και η αλληλεπίδραση. Άλλοι κοιτάνε το περιτύλιγμα, άλλοι το κουτί, άλλοι το περιεχόμενο και άλλοι την πρόθεση. Η απουσία του λέει το ίδιο πολλά με την παρουσία του και η πρόσληψή του είναι υποκειμενική και αφορά πάντα δύο. Αυτόν που δίνει και αυτόν που δέχεται. Η αντιστροφή είναι άλλο δώρο, άλλη ερμηνεία και άλλο περιτύλιγμα και πρόθεση.
Το περίεργο είναι ότι θέλω να πάω εκεί που δεν μπορώ.
Υπάρχει εκεί ένα σημείο που περπατάς, τα φύλλα απ’ τα δέντρα βρίσκονται ξεραμένα στο έδαφος, το νερό είναι πάντα ήρεμο και το πολύ πολύ να ακούσεις παιδιά και πάπιες να κάνουν θορύβους ψάχνοντας φαγητό ή κάτι να γυαλίζει. Έχω ζήσει μερικές στιγμές διαύγειας εκεί. Μερικά λεπτά περιπάτου που απαιτούν την καθολική μου αφοσίωση.
Αλλά είπαμε. Δεν μπορώ να πάω εκεί. Και ελπίζω να βρω κάποιο άλλο σημείο αναφοράς. Έναν ρυθμό που να μειώνει τις αισθήσεις και να αποκλείει θορύβους. Έναν τόπο να μεταδώσει την ενέργεια που έχω χάσει. Ή κάτι να με κάνει να ξεχάσω χωρίς να πάψω να εκτιμώ.
Έχω κάνει πολλά χιλιόμετρα για την αγάπη. Περιέργως νομίζω πως η αγάπη δεν έκανε ποτέ ένα μέτρο για μένα. Κι αν έκανε δεν μου το είπε. Και χρειάζομαι λέξεις τώρα που δεν θα μπορώ να παρερμηνεύσω, που δεν θα μπορώ να σκεφτώ διπλά και τριπλά.
Μάχη με τον χρόνο που ναι, κυλάει σαν νερό.
Ας μείνω στην λίστα και ας αποφύγω αυτά στα οποία είμαι καλή.
